Nazwa zamku – Krzyżtopór – wzięła się od dwóch symboli wykutych po bokach bramy wejściowej. Krzyż oznaczał, że fundator zamku był zagorzałym katolikiem, natomiast topór, to herb Ossolińskich.
Posiada 4 wieże, które odpowiadają porom roku, ma 12 dużych sal, a więc tyle, ile jest miesięcy, 52 pokoje, czyli liczba tygodni w roku i 365 okien, które odpowiadają poszczególnym dniom.
Zamek w Ujeździe powstał w XVII w . i był jednym z największych i najznakomitszych zamków magnackich w Polsce. Jest on typowym przykładem tzw. „palazzo in fortezza”, czyli reprezentacyjnej rezydencji przystosowanej do obrony . Mimo licznych badań zamku, które zakończyły się publikacjami, do dziś nie wiadomo dokładnie kiedy Krzysztof Ossoliński rozpoczął budowę zamku w Ujeździe.
Krzysztof Ossoliński otrzymał wieś od swojego ojca Zbigniewa w 1619 r., natomiast pierwszy dokument potwierdzający istnienie rezydencji powstał w 1627 r. właśnie na terenie zamku. Jednak budowa trwała prawdopodobnie do 1644 r. i miała pochłonąć 30 milionów złotych (oczywiście XVII-sto wiecznych). Po śmierci Krzysztofa Ossolińskiego, rok po zakończeniu budowy, zamek przeszedł w ręce jego syna, Krzysztofa Baldwina, który z kolei zginął w bitwie pod Zborowem w 1649 r.
Następnie zamkiem władały rody Denhoffów i Kalinowskich. W 1655 r. zamek zajęli Szwedzi i pozostali w nim do 1657 r. Poczynione przez nich zniszczenia sprawiły, że zamek nie był używany do 1720 r., kiedy to w najlepiej zachowanej części zamieszkali Morsztynowie, a po nich Pacowie. Ci ostatni przeprowadzili niewielki remont budowli, a Michał Jan Pac udostępnił prawe skrzydło zamku konfederatom barskim. Późniejsze walki przyczyniły się do dalszych zniszczeń zamku, a jego ostatnim mieszkańcem był w latach 1782-1787 Stanisław Sołtyk. W czasie II Wojny Światowej zamek uległ dalszym zniszczeniom, które częściowo udało się naprawić w 1971 r. z funduszu Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Wizualizacja lat świetności zamku Krzyżtopór w miejscowości Ujazd:
